Kürtaj / Richard Brautigan

KürtajKürtaj

Kürtaj’dan…

Bu güzel bir kütüphane; mükemmel zamanlanmış, konforlu ve Amerikan. Zaman gece yansı, kütüphane kuytu ve düş gören bir çocuk gibi bu sayfaların karanlığına taşınmakta. Kütüphane “kapalı” olmasına rağmen eve gitmem gerekmiyor çünkü benim evim burası, yıllardan beri böyle ve üstelik her zaman burada olmam gerekiyor. Bu işimin bir parçası. Önemsiz bir görevliymişim izlenimi vermek istemem ama biri gelip beni burada bulamasaydı ne olurdu diye düşünmek bile beni korkutuyor.

Karanlığa gömülen kitap raflarını seyrederek saatlerce oturakalmışım bu masada. Kitapların varlığını, üzerinde durduran ahşabı onurlandırış biçimlerini seviyorum.

Biliyorum, yağmur yağacak.

Siyah, ağır kostümlerini kuşanmış bulutlar, gün boyu göğün mavi üslubuyla oynadılar ama şimdiye dek yağmur falan yağmadı.

Kütüphaneyi dokuzda “kapattım” ama kitap bırakmak isteyen biri olursa kapıdaki zili çalabilir, bu zil burada ne yapıyor olursam olayım bana ulaşır; uyurken, yemek yaparken, yemek yerken ya da birazdan buraya damlayacak olan Vida’yla sevişirken.

İşten 11:30’da çıkıyor.

Zil, Texas, Forth Worth’dan geldi. Bize zili getiren adam artık yaşamıyor, kimse de adını bilmiyor. Bir zili getirip masanın üzerine bıraktı. Sıkılgan, terk edilmiş bir yabancı gibi görünüyordu ve bu yıllar önceydi. Büyük bir zil değil ama sesi kulaklarımıza nasıl ulaşacağını bilen küçük, gümüş bir patika boyunca içtenlikle yol alır.

Kitaplar daha çok akşamlan karanlık bastırırken ve sabahın erken saatlerinde getiriliyor. Onları karşılamak için burada olmak zorundayım. Benim işim bu.

Kütüphaneyi sabah dokuzda “açar” akşam dokuzda “kaparım”, ama gelen kitapları kabul etmek için günün yirmi dört saati, haftanın yedi günü buradayım.

Birkaç gün önce yaşlı bir kadın sabahın üçünde kitap getirdi. Uykumun içinde zilin, çok uzaklardan kulağıma akıtılan küçük bir otoyol gibi çalışını duydum.

Zilin sesi Vida’yı da uyandırdı.

“Bu nedir?” diye sordu.

“Zil,” dedim.

“Hayır, bir kitap,” dedi.

Yatakta kalıp uyumaya devam etmesini söyledim ona, ben halledebilirdim. Kalktım ve kütüphaneye yeni gelen bir kitabı karşılamaya uygun tarzda giyindim.

Giysilerim pahalı değildir ama dostça, temiz ve

LİNK

Author: admin

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir