Northanger Manastırı
Northanger Manastırı’ndan…
Catherine Morland’i çocukluğunda gören hiç kimse onun kahraman olmak için doğduğunu düşünmezdi. Hayattaki konumu, anne babasının tabiatı, kendi kişiliği ve mizacı, hepsi birden ona engeldi. Babası din adamıydı, önemsiz de yoksul da değildi, adı Richard olsa da gayet saygın bir adamdı… ve yakışıklılıkla uzaktan yakından alakası yoktu. Kayda değer bir kazancı, ayrıca iki kilise arazisinden iyi geliri vardı… kızlarını kapatmaya da hiç meraklı değildi. Catherine’in annesi zeki ve pratik, iyi huylu, daha da önemlisi sağlam bünyeli bir kadındı. Catherine doğmadan önce üç oğlu oldu; Catherine’i dünyaya getirirken tüm tahminlerin aksine ölmeyip yaşamaya devam etti… hem de altı çocuk daha doğuracak, hepsinin etrafında büyüdüklerini görecek, kendisi de kusursuz sağlığının sefasını sürecek kadar. On çocuklu bir aile her zaman hoş bir ailedir; kafa, kol, bacak sayısı buna yeter; ama Morlandlar başka pek az bakımdan bu kelimeyi hak ediyorlardı, çünkü genel olarak çok sıradandılar, Catherine de hayatının büyük bölümünde herkes kadar sıradan oldu.
İnce, kaba saba bir yapısı, renksiz soluk bir teni, siyah düz saçları ve sert hatları vardı… görünümüyle ilgili bu kadar yeter; aklı da kahramanlık için daha fazla umut veriyor değildi. Oğlanların oyunlarına düşkündü ve kriketi sadece bebeklere değil, fındık faresi büyütmek, kanarya beslemek ya da gül sulamak gibi çocukluğun daha kahramanca zevklerine de tercih ediyordu. Bahçe zevki hiç yoktu; çiçek topluyorsa sırf haylazlık olsun diyeydi… halinden anlaşıldığına göre hep yasak olanları kopardığı için. Huyu böyleydi… yetenekleri de böyle olağandışıydı. Hiçbir şeyi öğretilmeden, bazen öğretilince de öğrenemez, anlayamazdı, çünkü sık sık dikkatsiz, ara ara da aptaldı. Annesi ona “Dilenci Dilekçesi”ni ezberletmek için üç ay uğraştı, yine de küçük kardeşi Sally ondan iyi ezberledi. Catherine aslında hepten aptal değildi, asla; “Tavşan ve Arkadaşları” masalını İngiltere’deki her kız kadar çabuk ezberledi. Annesi müzik öğrensin istedi; Catherine müziği seveceğinden emindi, çünkü eski terk edilmiş piyanonun tuşlarını tıngırdatmaktan pek hazzediyordu; böylece…
