Tatlı Kaçamak / Susan Mallery

Tatlı KaçamakTatlı Kaçamak

Tatlı Kaçamak’tan…

NlCOLE EVİNE GİRDİĞİNDE içeriyi gençlerle dolu bir halde buldu. Birkaç kız ayrılabilir kanepede birlikte oturuyordu, bir grup oğlan yere yayılmıştı. Kitaplar açık duruyordu, etrafa kâğıtlar saçılmıştı; cips, kola, birkaç paket kurabiye ve sohbet sesleri vardı.

Nicole istilayla ilgili ne yapacağından emin olamayarak duruverdi. Raoul yanına taşındığından arkadaşlarının uğraması mantıklıydı… ama Jesse arkadaşlarını hiç getirmezdi.

Nicole daha önce hiç düşünmemişti ama aniden Jesse’nin insanları eve getirmektense hep ortadan kaybolduğunu hatırladı. Nicole onu sorguladığında, Jesse arkadaşlarının evine gitmesinin daha kolay olduğunu söylerdi ama öyle mi olmuştu? Jesse’nin burada vakit geçirmek ya da tanıdığı kimseyi davet etmek istememesinin bir sebebi var mıydı?

Çocuklardan birkaçı, “Selam,” diye seslendi.

Oğlanlardan biri, “Hiç kapkek getirdin mi?” diye sordu.

Nicole gülümsedi. “Getirmedim ama yarın getiririm.”

“Süper.”

Raoul ayağa fırladı ve mutfağa doğru arkasından gitti. “Onlan davet etmeden önce sormalı mıydım?”

Nicole onun bakışıyla buluşmak için başını geriye doğru eğmişti. Raoul hem heyecanlı hem de endişeli görünüyordu. Nicole onun koruyucu ailenin yanmdayken ziyaretçisi olduğundan şüpheliydi ve terk edilmiş binalar da gençlere imkân sağlamıyordu.

“Sorun değil,” dedi. “Aynı kurallar geçerli. Ve kimse üst kata ya da bodruma gitmeyecek. Brittany bile.”

Raoul sınttı. “Neden endişeleniyorsun?”

“Neden endişelendiğimi çok iyi biliyorsun. Hiçbir şey olmayacak. Bu evde kimse seks yapmayacak.”

Raoul kaşlannı kaldırdı.

Hawk’ı ve birlikteyken nasıl hissettirdiğini düşündü. Brittany Hawk’ın evindeyken ve Raoul da kendi evindeyken birlikte olmak tam anlamıyla takvimsel bir kâbustu.

“Ben bile,” dedi bir iç çekişle. “Anlaşıldı mı?”

“Evet, hanımefendi.” Konuşurken sırıtıyordu. Gülümsemesi soldu. “Beni yanma aldığın için teşekkür ederim, Nicole.”

Nicole omzunu silkti. “Bunu sürdüreceğiz.”

Nasıl olduğundan emin değüdi. Hâlâ gözden geçirilmesi gereken detaylar vardı. Ne kadar süre kalacağı gibi.

Okul yılı boyunca mı? Bu ciddi bir sorumluluktu. Ama daha sonra baş edeceği bir problemdi.

“Arkadaşlarının yanma dön,” dedi. “Etrafı dağınık bırakmamalarını, yoksa kızacağımı söyle. Güven bana, bu hoşlarına gidecek bir şey değil.”

LİNK

Author: epubindir

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir