Sil Baştan
Sil Baştan’dan…
“Sana katılıyorum,” diye yanıt veriyorum başımla onaylayarak. Az önce yaşanmak üzere olan şeyin etkisini üstümden atmak için biraz daha zamana ihtiyacım var. Aşağıdaki dal yığınına bakıp düşünüyorum. Neden onun peşinden buraya çıktım? Ve nasıl aşağıya ineceğim?
“Gitsek iyi olur, yoksa derse geç kalacaksın.”
Nyelle kremanın kapağını sıkıca kapatıp kutuyu mağara gibi olan cebine sokuyor. Önce bir alt dala inip ardından
da ağaçtan atlıyor. Bunu son derece zahmetsizce yapıyor. Benim inmem ise çok daha uzun sürüyor. Her bir dala adımımı atarken ağaca sıkıca tutunuyorum; ayağımı koyduğum dalın kırılmasından delicesine korkuyorum.
Sonunda yere adımımı attığımda Nyelle’in çoktan caddeye çıkmış olduğunu görüyorum. “Görüşürüz, Cal.”
Nyelle yanımdan ayrılırken içimde beliren o tanıdık endişe duygusu yeniden bedenime yayılıyor. “Nyelle.” Bana dönüp bakmak için yolun ortasmda duruyor. “Yarın akşam bir şey yapmak ister misin? Oda arkadaşımm üye olduğu kulüp, Delta Ep bir parti veriyor.”
“Yarın akşam mı?” Bir an düşündükten sonra yanıt veriyor. “Olabilir.”
Ben onunla nasü iletişim kuracağımı düşünürken o yine yürüyüp gidiyor. Ama bu sefer kampüse doğru ilerlemiyor. İçimden onun peşine takılmak geçiyor ama dersime yetişmem gerekiyor.
“Olabilirmiş,” diye mırıldanıyorum. “Olabilir de ne demek şimdi?”
Otobüsten inip, sırt çantamı takarak eve doğru yürümeye başlıyorum.
“Selam, Nicole,” diyor Cal ben fazla uzaklaşmadan. “Richelle nerede?”
“Dişçide,” diyorum ona yumuşak bir sesle. ‘Rae nerede?”
“Annesiyle birlikte Liam’ı babasından almaya gittiler.”
“Ya,” diyerek iç geçiriyorum.
“Gelmek ister misin? Babam sonunda lastik salıncağı taktı”
Elimi mor elbisemin üstünde gezdiriyorum. “Şey… olabilir. Ama önce ödevlerimi yapmam gerek.”
“Tamam. Görüşürüz.” diye yanıt veriyor gözlüğünü düzeltip, sonra da evine doğru yürümeye başlıyor.
Cal’in sokakta ilerleyişini izliyorum. Ama eve döndüğümde lastik salıncakta oynayamayacağımı fark ediyorum Richelle evde değil; yani üstüme giyebileceğim başka kıyafetim yok Ve üstümü kirletmemem annem için çok önemli, çunku babama
da ağaçtan atlıyor. Bunu son derece zahmetsizce yapıyor. Benim inmem ise çok daha uzun sürüyor. Her…
