Bodhidharmanın Zen Öğretisi
Bodhidharmanın Zen Öğretisi’nden…
O sıralarda ülke Kuzey Wei ve Liu Sung hanedanlıklarına bölünmüştü. Çin’in böyle bir dizi kuzey ve güney hanedanlıklarına bölünmesi üçüncü yüzyılın başlarında başlamış ve ülke altıncı yüzyılda Sui hanedanlığı altında tekrar birleşene dek sürmüştür. İşte Çin Budacılığı bu bölünme ve karmaşa döneminde gelişti; daha askeri zihniyetli olan kuzeyliler meditasyon ve büyü üstünde dururken, daha entellektüel olan güneyliler felsefi tartışmaları ve prensiplerin sezgisel olarak kavranmasını tercih ediyordu.
Bodhidharma beşinci yüzyılın sonuna doğru Çin’e vardığında Çin’in güney bölgesinde yaklaşık 2.000 Budist tapınak ve 36.000 keşiş vardı. Kuzey’de 477 yılındaki bir sayımda 6.500 tapınak ve 80.000 keşiş sayıldı. Elli yıldan daha az bir süre sonra, kuzeydeki başka bir sayım bu rakamı 30.000 tapınağa ve 2.000.000 keşişe, veya yaklaşık nüfusun yüzde beşine yükseltti. Bu rakamlar hiç şüphesiz vergiden ve zorunlu askerlikten kaçmaya çalışan veya dini olmayan başka nedenlerle tapınağın korumasının peşinde olan pek çok insanı kapsıyordu, fakat Budacılık açıkça Yangtze’nin kuzeyindeki halk arasında yayılıyordu. Güneyde ise Budacılık altıncı yüzyıla kadar eğitimli seçkin sınıfla sınırlı kaldı.
Bodhidharma Nanhai limanına vardıktan sonra muhtemelen güneydeki Budacı merkezleri ziyaret etti ve eğer Hindistan’dan gelirken yolda öğrenmemişse, Çince öğrenmeye başladı. Tao-yuan’ın 1002 yılında biten Transmission of the Lamp adlı eserine göre; Bodhidharma Güney’e 520 yılında vardı ve Liu Sung’un halefi olan Liang hanedanlığından imparator Wu’nun huzuruna çıkması için Chienkang’daki başkente davet edildi. Bu karşılaşma sırasında imparator dini çalışmalar yapmanın yararını sordu ve Bodhidharma boşluk öğretisiyle yanıt verdi. İmparator Bodhidharma’nın ne dediğini anlamadı ve Bodhidharma gitti. Ne var ki daha önceki kayıtlar böyle bir görüşmeden bahsetmiyor.
Her halükarda, Bodhidharma Yangtze’yi geçti -efsaneye göre içi oyuk bir kamışın üstünde- ve Kuzey’e yerleşti. Önceleri Kuzey Wei’nin başkenti Pingcheng’in yakınlarında kaldı. 494’de imparator Hsiao-wen başkenti güneye, Lo nehrinin kuzey kıyısındaki Loyang’a taşıdığı zaman; Pingcheng bölgesinde yaşayan keşişlerin çoğu da oraya taşındı ve Bodhidharma da muhtemelen onların arasındaydı. Tao-hsuan’ın 645’de yazılan Further Lives of Exemplary Monks adlı…
