Olağan İşler
Olağan İşler’den…
Erkenden odasına çekilerek kendisini seven bu genç kıza uzun bir mektup yazdı. Mektubu posta kutusuna attığı zaman birdenbire on yaş büyümüş gibi bir gurur duyuyordu.
isminin Bedia olduğunu söyliyen bu genç kız, Rasimin mektuplarına muntazaman mukabele ediyor, şayet o, cevabını bir iki gün geciktirecek olursa kıyametleri koparıyordu.
“Sizi ne kadar sevdiğini ve kapatıldığı yalnız evde sizin mektuplarınızdan başka tesellisi olmadığını söyleyen bir zavallı kızın gözlerini yollarda bırakmak doğru olur mu? Hem de mektuplarınızı çok kısa yazıyorsunu. Benimle fazla konuşmaktan sıkılıyor musunuz yoksa?.. Bir rica daha: Mektuplarınızı
biraz okunaklı yazıyla yazamaz mısınız?,.
Genç mektepli, akşamları erkenden odasına kapanıyor, sevgilisine kendisini beğendirmek için saatlerce müsveddeler yaparak, kitaplar karıştırarak uzun mektuplar yazıyordu.
Bedia, aynı zamanda meraklı bir kızdı. Bazan şöyle sualler sorduğu da oluyordu:
“Evlendiğimiz zaman balayımızı geçirmek için acaba îtal-yaya mı gidelim, Isveçe mi? Bu iki memleket acaba nasıldır? Ahalisi nasıl yaşar, ne iş görür? Oralara gitmek için hangi denizlerden, hangi memleketlerden geçilir?” Yahut da “Sen, Abdülhak Hâmit Beyin “Eşber” ini okudun mu? Nerelerim en çok beğendinse yaz da ben de okuyayım.,,
Genç mektepli, nişanlısına karşı küçük düşmemek için, coğrafya ve edebiyat kitapları karıştırıyor, onun istediği malûmatı toplamak için günlerce çırpmıyordu.
Bedia, bir mektubunda ona şöyle darıldı:
“Sizinle muhakkak görüşmeğe karar vermiştim. Dün, mektep dönüşünüzde yolunuzu bekledim. Fakat bir genç kızın sevgilisi olduğunuzu hatırlamamış, çok fena giyinmiştiniz. Üstünüz, başınız, potinleriniz çamur içindeydi.. Çocuk gibi arkadaşlarınızla mı boğuşmuştunuz acaba?.. Bunu görünce sizi mahcu-betmekten korkarak yanınıza gelemedim.”
Rasim, fena halde utandı ve üzüldü. O günden sonra fevkalâde dikkat ve ihtimam ile giyinmeğe başladı.
Bedia, bir kere de onun mektepten çıkar çıkmaz eve gitmemesinden, geceye kadar sokakta dolaşmasından şikâyet etmişti. Acaba kendisi evde onun için ağlarken, o, başka kızların peşinde mi geziyordu?
Rasim, dünyada Bedia’mdan başka hiçbir kızı sevemeyeceğini yeminlerle yazdı ve sokakta dolaşmaya, tesadüf ettiği kızlara göz ucuyla bakmaya cesaret…
