Güzel Yaz / Cesare Pavese

Güzel YazGüzel Yaz

Güzel Yaz’dan…

Amelia’nın başka türlü bir yaşam sürdürdüğü bilinirdi hiç olmazsa. Onun erkek kardeşi teknisyendi, ama o, arada sırada, o yaz akşamlarında ortaya çıkıyordu. Amelia pek kimsede güven uyandırmıyordu, herkesle gülüp eğleniyordu, çünkü on dokuz yirmi yaşlarına gelmişti. Ginia, onun boyunu bosunu pek beğenirdi, çünkü bacaklarında ince çoraplar gerçekten pek de hoş duruyordu. Ne var ki mayoyla bakıldığında Amelia’nın kalçaları oldukça genişti ve yüz çizgileri bir atınkini anımsatıyordu. Bir gece Ginia, onun giysisini incelerken, “İşsizim,” dedi ona, “bu yüzden bütün gün giysi modellerine kafa yorabiliyorum. Senin gibi terzi yanında çalışırken giysi biçmeyi öğrenmiştim. Ya sen, biliyor musun biçki yapmayı?” Ginia, işin hoş yanının giysiyi diktirmek olduğunu düşünürdü, ama bunu ona söylemedi. O akşam birlikte bir tur attılar, Ginia hiç uykusu olmadığından ve yatmayı düşünmediğinden ona evine dek eşlik etti. Yağmur yağdığından asfalt ve ağaçlar yıkanmışlardı: İnsan, yüzünde bir serinlik hissediyordu.

“Gezmeyi seviyorsun,” diyordu Amelia ona, gülerek. “Ya kardeşin Severino ne diyor buna?” “Severino bu saatte çalışıyor. Bütün sokak lambalarını o yakıyor ve kontrol ediyor.” “Demek âşık çiftlere o ışık tutuyor. Nasıl giyiniyor peki? Lambacı giysisi mi?” “Hayır, tabii ki değil.” dedi Ginia gülerek, “O merkezde sigortaları kontrol ediyor. Geceyi bir makinenin karşısında geçiriyor.” “Siz yalnız mı yaşıyorsunuz? Sana karışmıyor mu o?” Amelia, herkesi tanıyan insanlara özgü bir neşeyle konuşuyordu ve Ginia da ona çekinmeden sen diyebiliyordu. “Çoktan beri mi işsizsin?” diye sordu.

“Bir işim var. Resmimi yaptırıyorum.”

Bunu, şaka eder gibi bir ses tonuyla söylemişti, bu yüzden Ginia ona dönüp baktı.

“Nasıl resim yaptırıyorsun?”

“Yüzümü, profilimi, giyinik, soyunuk. Buna modellik yapmak deniyor.”

Ginia onu konuşturmak için, şaşırmış gibi davranıyordu, ama Amelia’nın sözünü ettiği şeyin ne olduğunu pekâlâ biliyordu. Yalnızca bunu kendisine anlattığına hayret etmişti, çünkü Amelia hiç kimseye bu işinden söz etmemişti ve bu sırrı, kapıcılarla konuşan Rosa ortaya çıkarmıştı.

“Gerçekten bir ressamın yanma mı gidiyorsun?”

“Gidiyorum,” dedi

LİNK

Author: admin

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir