Teşkilat / Cyril M. Kornbluth

TeşkilatTeşkilat

Teşkilat’tan…

Charles Orsino, Maginnis Ana’nın Tarihi Eski Dostlar Pub’ ından içeri girdiğinde Maginnis Ana yüzünü astı. “Sizi görmek benim için her zaman bir zevk, Bay Orsino, ama korkarım bu hafta beni görmek sizin için zevk olmayacak.”

Hep böyle dolambaçlı konuşurdu. “Neden, ne demek istiyorsunuz Bayan M.? Müşterilerimize uğrayıp bir ‘merhaba’ demek beni hep mutlu etmiştir.”

“işten bahsediyorum Bay Orsino, işten bahsediyorum. Lütfen beni bağışlayın ama yirmi beş doları nasıl denkleştireceğimi bilemiyorum, Hayatım buna bağlı olsa bile o kadar parayı çıkartamam. On beş olsa tamam, lütfen yardımcı olun…”

Charles kızgın görünüyordu, hissettiğinden de daha kızgın. “Teşkilat’ı hayal kırıklığına uğrattığınızın farkında mısınız, Bayan Maginnis? Herkes sizin gibi davranırsa Teşkilat Bölgesi’ndeki insanların güvenliği nasıl sağlanacak?”

Muzip bir ifadeyle baktı. “Düşünüyordum da Bay Orsi-no, sizin gibi genç bir adam bu duruma kızlarla bir çare bulabilir…” Tam o sırada, nedenim anlamanın hiç de zor olmadığı bir manevrayla, Bayan Maginnis’in kızı arka odadan çıkarak nazlı bir edayla barın içinde dolanıp ortalığı temizlemeye başladı. “Ve eminim,” diye devam etti Bayan Maginnis, “her genç kız sizin gibi Teşkilat’tan biriyle bir gece geçirmekten gurur duyar…”

“Belki,” dedi Charles, teklifi hızlıca bir düşünürken. Sha-kespeare’i anma gecesine katılmaktansa bir kızla birlikte olmayı sonsuz kere tercih ederdi, ama ortada bazı sakıncalar vardı, ilk olarak, bu bir rüşvetti, ikinci olarak, kıza abayı yakabilir ve sabah uyandığında Bayan Maginnis’i kaynanası olarak bulabilirdi, ki bunu düşünmek bile midesini bulandın-yordu. Üçüncü olarak da anma gecesi için kendisine ve korumasına bilet almıştı bile.

“Rüşvete gerek yok,” dedi kararlı bir ses tonuyla. “Bu haftalık on beş ölsün. Eğer haftaya da işleriniz kesat giderse, o zaman sürekli bir indirimin gerekip gerekmeyeceğini anlayabilmek için kayıtlarınıza bakmam gerekecek.”

Ma ginnis Ana imayı anlamış ve benzi sapsan kesilmişti. On beş doları çıkarıp verirken şöyle dedi: “Eminim bu gerekli olmayacak, işlerin biraz düzeleceğini umuyorum.”

“iyi o zaman.” Kendisine karşı herhangi bir kötü

LİNK

Author: admin

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir