Rampa / Jack Higgins

RampaRampa

Rampa’dan…

Krallık Dairesi sarayın öteki yanındaydı. Kendisine verilen planları ezberlemiş olan Villiers koridorlar labirentinden rahatlıkla geçti. Sabahın o saatinde kimsecikler yoktu ortalıkta. Beş dakika sonra özel bölüme açılan koridorun başındaydı. Kraliçenin dairesi birkaç adım ötesindeydi. Bir salon, bir yemek odası ve ardında da yatak odası, bunu biliyordu. Karşıdaki antrede bir polis memuru oturmuş kitap okumaktaydı.

Villiers bir süre adama baktıktan sonra geldiği koridorun ucuna kadar döndü, parktaki polisten aldığı telsizi çıkardı. Dört numaralı düğmeye basıp bekledi.

Hafif bir parazit duyuldu.

«Jones konuşuyor,» dedi biri.

«Güvenlik bölümü,» dedi Villiers. «Resim galerisindeki alarm çalıyor. Koşup bir bakıver olmaz mı?»

«Tamam,» dedi Jones.

Villiers yine az önce durduğu köşeye gelip başını uzatınca polisin koridorun öteki ucuna doğru gitmekte olduğunu gördü. Adam köşeyi dönüp gözden kaybolunca Villiers Kraliçenin dairesinin kapısına gitti, bir an duraklayıp derin bir soluk aldı ve içeri girdi. İkinci Elizabeth oturma odasında yanan şöminenin yanında kitap okuyordu. Sabahın o saatine rağmen üzerinde soluk mavi bir kazak ve tüvit etek, boynunda incileri vardı. Kapının gıcırdamasıyla başını kaldırdı.

Villiers içeri girip kapıyı arkasından kapattı. Yalnız gözlerini açıkta bırakan kara başlığı ve kara tulumu içinde çok ürkütücüydü. Bir an bir sessizlikten sonra başından başlığı çıkardı.

«Binbaşı Villiers,» dedi Kraliçe. «Güç müydü?»

«Korkarım ki hayır, efendim.»

Kraliçe kaşlarını çattı. «Anlıyorum. Pekâlâ, devam edelim öyleyse. Zamanınız sınırlı sanırım?»

«Evet, öyle, efendim.»

Kraliçe, bir gazete alıp kaldırdı. «Dün gecenin Standard’ı işe yarar mı?»

«Sanırım, efendim.»

Villiers tulumunun cebinden bir Polaroid fotoğraf makinesi çıkartıp dizüstü çöktü. Kraliçe gazeteyi kaldırdı, Villiers resmi çekti. Sonra ateşe yaklaşıp kâğıdı sıcaklığa doğru tuttu. Kraliçenin yüzü görünmeye başladı.

«Çok iyi çıkmış, efendim.» Resmi kadına uzattı.

«Güzel, peki haydi git artık. Seni şimdi yakalamaları hiç doğru olmaz, işler berbat olur sonra.»

Villiers başlığını başına geçirip kadını eğilerek selamladı. Kapı ardından kapandı. Kraliçe bir an yatıp yatmamayı düşündü. Yağmur iyice şiddetlenmişti. Hafifçe titredi, kitabını

LİNK

Author: admin

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir