Aslan, Cadı ve Dolap- Narnia Günlükleri #2 / Clive Staples Lewis

Aslan, Cadı ve DolapAslan, Cadı ve Dolap

Aslan, Cadı ve Dolap’tan…

“Benim yaşlı babam” dedi Bay Tumnus, “şöminenin üzerindeki fotoğraf onun fotoğrafı. Böyle bir şeyi asla yapmazdı.”

“Neyi yapmazdı?” dedi Lucy.

“Benim yaptığımı” dedi Faun. “Beyaz Cadı’nın hizmetçisi olmazdı. Ben öyleyim işte. Beyaz Cadı’nın hizmetinde çalışıyorum.”

“Beyaz Cadı mı? O da kim?”

“Kim mi? Tüm Narnia’yı parmağında oynatan biri o. Sürekli kışı getiren o. Sürekli kış, ama asla Noel gelmiyor; düşün bir kere!”

“Ne kötü!” dedi Lucy. “Ama sana ne için para veriyor?”

“En kötü yanı da bu” dedi Bay Tumnus derin bir iniltiyle. “Ben onun için adam kaçırıyorum, işte ben böyle biriyim. Bana bak Havvakızı. Benim, ormanda bana hiçbir zararı dokunmamış zavallı masum bir çocukla karşılaşıp, ona dostça davranarak, mağaradaki evime davet edip uyuşturarak uyuttuktan sonra Beyaz Cadı’ya teslim etmek amacında olan bir Faun olduğuma inanır mısın?”

“Hayır” dedi Lucy. “Eminim böyle bir şey yapmazsın.”

“Fakat ben yaptım” dedi Faun.

“Şey” dedi Lucy yavaşça (çünkü doğruyu söylemek, ama Faun’u da incitmemek istiyordu), “bu çok kötü. Fakat bundan dolayı öyle üzgünsün ki eminim bir daha yapmazsın.”

“Havvakızı, anlamıyor musun?” dedi Faun. “Bu benim geçmişte yaptığım bir şey değil. Şimdi, şu anda yapmakta olduğum bir şey.”

“Ne demek istiyorsun?” dedi Lucy bembeyaz kesilerek.

“O çocuk sensin” dedi Bay Tumnus. “Eğer ormanda bir Havvakızı ya da Âdemoğlu görürsem onları yakalayıp Beyaz Cadı’ya teslim etmek için emir aldım. Ve karşılaştığım ilk insan sensin. Dostunmuş gibi davranıp seni çaya davet ettim, tüm bu zaman boyunca ona haber vermek için senin uyumanı bekliyordum.”

“Oh, ama bunu yapmayacaksın, Bay Tumnus” dedi Lucy. “Yapmayacaksın değil mi? Gerçekten, gerçekten yapmamalısın.”

“Ama yapmazsam” dedi yine ağlamaya başlayarak, “eminim öğrenir. Ve kuyruğumu kestirir, boynuzlarımı kırdırır, sakallarımı yoldurur ve asasını benim güzel çatal tırnaklı toynaklarımın üzerinde sallayıp onları sefil atlarınki gibi çirkin toynaklara dönüştürür. Eğer çok öfkeliyse beni taşa dönüştürür ve ben Cair Paravel’deki

LİNK

Author: admin

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir