Esmer Kızın Davası / Erle Stanley Gardner

Esmer Kızın DavasıEsmer Kızın Davası

Esmer Kızın Davası’ndan…

AKŞAM üstleri, Adams Street’de pek kimseler olmazdı. Yayalar, işle oturma muhitleri arasında uzanan bu caddeden ancak otobüs ya da tramvay duraklarının bulunduğu anacaddeye çıkmak için geçerlerdi.

Biraz önce dışişleri mahkemesinde zorlu bir davayı sonuçlandırmış olan Perry Mason, mahkeme salonundaki sinir harbinden sonra kendine gelebilmek için arabasını ağır ağır sürüyor, Mason’un huyunu iyi bir sekreterden beklendiği gibi bilen Della Streetse hiç konuşmuyordu.

İnsanlarla ilgilenmekten hiç bir zaman vazgeçmeyen Mason, bakışlarını trafiğin izin verdiği ölçüde yoldan ayırarak kaldırımlardaki tek tük yayaları süzüyordu. Birdenbire yavaşladı, arabayı ayırarak kaldırımlardaki tek tük yayaları süzüyordu. Birdenbire yavaşladı, arabayı yolun iyice sağına yanaştırarak süratini yirmi beş kilometrenin altına düşürdü.

«Gördünüz mü, Delia?» diye sordu.

«Neyi?»

«Köşebaşlarını.»

«Köşebaşlarında ne var?»

«Esmer kızlar.»

Della güldü

«Vitrinlere mi bakıyorlar?»

«Hayır, hayır,» dedi Mason. «Dikkatli bakın. Her köşebaşmda bir esmer kız bekliyor. Hepsi koyu renk giyinmişler ve hepsi de omuzlarına bir kürk almış. İşte, bu köşebaşmda da başka bir kız var. Geçerken ona dikkatli bakın.»

Della, tramvay rayı bile bulunmayan caddede tramvay beklermiş gibi duran hoş, esmer kızı ilgiyle inceledikten sonra

«Güzel,» dedi.

Mason karşılık verdi:

«Sonraki köşede de bir esmer kız olacağına bahse girelim mi?»

«Gereği yok.»

Gerçekten, bir sonraki köşede de öbürkülerine benzeyen esmer bir kız duruyordu. O da koyu renk bir elbise giymiş, omuzlarına gümüş renkli bir tilki kürkü sarmıştı.

«Bu, ne zamandır devam ediyor?» diye sordu, Della.

Mason karşılık verdi:

«Önceleri fark etmemiştim. Şimdiye dek beş ya da altı kız gördüm. En iyisi, geri dönüp kaç kişi olduklarını sayarız »

Trafiğin uygun bir anını bekledikten sonra geri dönerek cadde boyunca ilerlemeye başladı. Mason’un başarılarının, insanların özelliklerini hemen fark etmesi ve bunun da insan tabiatını anlamasına büyük ölçüde bağlı olduğuna çok iyi bilen Della Street; patronunun, Adams Street’in köşelerinde bekleyen esmer kızları saymak için günün sıkışık programını bozmasına hiç şaşmadı.

Sonunda Mason. «Evet,»

LİNK

Author: admin

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir