Bilge Adamın Korkusu
Bilge Adamın Korkusu’ndan…
Hancı dışarıdaki sundurmadan gelen sert ayak sesleri işitti. Kapı kolu gürültüyle tıkırdadı, bunu yüksek bir merhabaaa ve yumruklanan kapının gümbürtüsü izledi.
“Bir dakika!” diye seslendi Kote. Aceleyle ön kapıya gidip parlak pirinç kilitteki ağır anahtarı çevirdi.
İri elini kapıya vurmak için kaldırmış olan Graham orada duruyordu. Hancıyı görünce yıpranmış yüzünde bir sırıtış belirdi. “Yoksa bu sabah da işler Bast’a mı kaldı?” diye sordu.
Kote hoşgörülü bir tebessüm etti.
“İyi çocuk,” dedi Graham. “Biraz dalgın, o kadar. Bugün hanı açmazsın sanıyordum.” Genzini temizleyip gözlerini bir anlığına yere dikti. “Olanlardan sonra açmasaydın seni suçlamazdım.”
Kote anahtarı cebine koydu. “Her zamanki gibi açığız. Senin için ne yapabilirim?”
Graham kapının önünden çekilip yakındaki bir arabada duran üç fıçıyı başıyla işaret etti. Soluk, cilalı tahtadan ve parlak metal halkalardan yapılmış fıçılar yeniydi. “Dün gece gözüme uyku girmeyeceğini biliyordum. Ben de senin işi bitirdim. Hem Bentonların ilk çıkan elmaları bugün getireceklerini duymuştum.”
“Teşekkür ederim.”
“Sımsıkı oldular. Sana kışı çıkartırlar.” Graham arabanın yanına kadar gitti ve parmak eklemlerini kullanarak fıçılardan birine gururla vurdu. “Açlığını fıçıya kaldırmak için bir kış elması gibisi yoktur.” Parlayan gözlerle başını kaldırdı ve yine fıçının kenarına vurdu. “Anladın mı? Fıçıya kaldırmak?”
Kote hafif bir inleme eşliğinde yüzünü sıvazladı.
Graham kendi kendine kıkırdayarak elini fıçının parlak metal halkalarının birinde gezdirdi. “Daha önce fıçı yaparken hiç pirinç kullanmamıştım, ama bunlar umduğum kadar iyi çıktı. Gevşerlerse haber ver. Gelip bakarım.”
“Fazla uğraşmadığına sevindim,” dedi hancı. “Mahzen rutubetli. Demirin bir iki senede paslanıp kalacağından çekiniyorum.”
Graham başını salladı. “İyi düşünmüşsün,” dedi. “Çoğu kişi o kadar ilerisine kafa yormaz.” Adam ellerini ovuşturdu.
“Bana yardım eder misin? Birini kazara düşürüp döşemeyi çizmek istemem.”
Birlikte işe koyuldular. Pirinç halkalı fıçıların ikisi mahzene giderken üçüncüsü ite kaka barın arkasına taşındı, mutfaktan geçirildi ve kilere sokuldu.
Bu iş de bittikten sonra adamlar ortak salona geri dönüp…
Hayatımda okuduğum en iyi seri. Kesinlikle okuyun
Güzel kitap