Modeste Mignon / Honoré de Balzac

Modeste MignonModeste Mignon

Modeste Mignon’dan…

1829 yılı Ekim ayı başlarında Noter Bay Simon Babylas Latournelle, oğluyla kol kola Le Havre’dan Ingouville’e gidiyordu. Yanında karısı, onun yanında da bir yaver gibi yürüyen ve küçük, kambur bir adam olan başkâtibi Jean Butscha vardı. Bu dört kişiden en az ikisi, bu yolu her akşam yürürlerdi. Yolun, İtalyanların cornice dedikleri tarzda kendi üstüne kıvrılan dirseğine geldiklerinde noter, önlerindeki ya da arkalarındaki taraçaların tepesinden birilerinin kendilerini dinleyip dinlemediğini anlamak için çevresine bakındı, sonra da “ne olur ne olmaz” diyerek sesini alçalttı ve oğluna:

— Exupère, dedi; sana şimdi söyleyeceğim küçük manevrayı, aklını başına toplayarak kıvırmaya çalış; anlamını kavramaya kalkışma. Eğer anlayacak olursan, bu sırrı, içindeki o Styks ırmağına[1] atmanı sana emrediyorum; her noterin, hukukçuluk mesleğine hazırlanan her erkeğin, başkalarının sırları için böyle bir Styks’i bulunmalı. Önce Bayan Mignon’la kızına, Bay ve Bayan Dumay’ye, eğer Köşk’teyse Bay Gobenheim’a saygılarını sun, hatırlarını sor. Bu konuşmalar bitip yeniden sessizlik olduğunda Bay Dumay seni bir köşeye çekecektir. Bay Dumay seninle konuşurken, benden sana izin, hiç ara vermeden, merakla Matmazel Modeste’e bakacaksın.

Sevgili dostum Dumay, sana gidip dolaşmanı, yaklaşık bir saat kadar gezindikten sonra da, saat dokuza doğru, telaşlı bir tavırla dönmeni söyleyecek. Döndüğün zaman soluk soluğa kalmış gibi yapacaksın, sonra da Dumay’nin kulağına eğilerek yavaşça, ama Matmazel Modeste’e duyurabileceğin bir sesle, “Delikanlı geliyor!” diyeceksin.

Exupère hukuk fakültesine başlamak üzere ertesi gün Paris’e gidiyordu. Latournelle bunu fırsat bilmiş, oğluna verdiği buyruktan da anlaşılacağı gibi, aralarında tasarladıkları dolabı çevirmeleri için dostu Dumay’ye, oğlunun yardımını önermişti. Butscha utangaç bir edayla patronunun karısına:

— Yoksa Matmazel Modeste’ten kuşku mu duyuluyor, bir gizlisi mi var? diye sordu.

Bayan Latournelle kocasının koluna girerken:

— Sen sus Butscha! diye yanıtladı onu.

Asliye mahkemesi zabıt kâtibinin kızı olan Bayan Latournelle, babasının işi nedeniyle adliyeci bir aileden geldiğini söyleme hakkını her zaman kendinde bulmuştu. Bu sav, yüzü gözü biraz fazlaca sivilceli bu kadının

LİNK

Author: admin

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir