Tanışma – Büyücüler Loncası 2
Tanışma – Büyücüler Loncası 2’den…
Bir sayfa daha okumayı başardıktan sonra, kafasını kaldırıp kıza baktı. Kara gözler dik dik kendisine bakıyordu. Bakışlar cüppesine kaydı. Birden telaşlanan kız, onu saran yatak çarşaflarıyla boğuşmaya başladı. Çarşaflardan kurtulduğunda dehşetle üzerindeki ağır pamuklu geceliğe baktı.
Kitabı yatağın yanındaki masaya bırakan Rothen, yavaş hareket etmeye özen göstererek ayağa kalktı. Kız gözleri ardına kadar açılmış bir şekilde sırtını duvara dayadı. Kıza yaklaşmadan odanın arkasındaki bir dolabı açıp kalın bir ceket çıkardı. “Al” dedi, ceketi kıza uzatarak “Bu senin.” Kız, adamın elindeki cekete, sanki vahşi bir hayvanmış gibi baktı. “Al,” diye üsteledi Rothen, kıza doğru birkaç adım atarak. “Üşümüş olmalısın.” Kaşlarını çatan kız yatağın ucuna ilerledi ve ceketi Rothen’in ellerinden kaptı. Kız gözlerini, ondan ayırmaksızın ceketi giyip, ince vücudunun etrafına sararken tekrar duvara doğru geriledi.
“Adım Rothen,” dedi adam.
Kız hiçbir şey söylemeden dik dik adama bakmayı sürdürdü.
“Sana zarar vermek gibi bir niyetimiz yok, Sonea,” dedi kıza. “Korkman için hiçbir neden yok.”
Kızın gözleri kısıldı ve dudaklarını tek bir çizgi haline gelene kadar bastırdı. “Bana inanmıyorsun…” Omuzlarını silkti. “Senin yerinde olsaydım belki ben de inanmazdım. Mektubumuzu aldın mı Sonea?”
Kız kaşlarını çattı, ardından yüzünden bir küçümseme ifadesi geçti. Gülme isteğini bastırdı. “Tabii ki, bu söylediklerime de inanmıyorsun, değil mi? Söyle, senin için inanması en zor olan şey nedir?”
Kollarını göğsünde kavuşturan kız, pencereden dışarı baktı ve yanıt vermedi. Hissettiği küçük sıkıntıyı görmezden geldi. Böyle komik bir şekilde cevap vermeyi reddederek de olsa kızın direnç göstermesini bekliyordu.
“Sonea, birbirimizle konuşmak zorundayız”, dedi adam yumuşak bir biçimde. “İstesen de, istemesen de, içinde kontrol etmeyi öğrenmek zorunda olduğun bir güç var. Kontrol etmeyi öğrenemezsen, bu güç seni öldürür. Bunu anladığını biliyorum.”
Kızın kaşları çatıldı ama sessizce pencereden dışarı bakmayı sürdürdü. Rothen iç geçirdi. “Bizi sevmeme nedenlerin ne olursa olsun, yardımımızı reddetmenin aptalca olduğunun farkına varmalısın. Dün, içinde…
